Vox Jubilans 35 jarig jubileum concert

8 oktober 2016.

De dag van het lustrumconcert van Vox Jubilans. Dit jaar bestaan we 35 jaar en dat moet gevierd worden! De leden van het koor hebben er al een leuk dagje uit op zitten en een hele feestelijke feestavond, maar vanavond is het dan tijd voor het Concert!

Voor het eerst dat ik mij kan herinneren in de Kruiskerk. En daar hebben we dan ook voor het eerst kleedkamers voor elke stemgroep!

We beginnen het concert met wat meer klassieke en stemmige nummers, maar na de pauze mogen we ons omkleden voor iets heel anders. Het concert is een impressie van de heel verschillende liederen die Vox Jubilans in de afgelopen 35 jaar heeft gezongen. Van klassiek, kerkelijk, operette, tot volksliedjes, pop en swing. We heten niet voor niets Gemengd koor Vox Jubilans!

Maar we beginnen bij het begin. We zien er prachtig uit in zwart met een blauw accent. Het podium in de Kruiskerk is breed en mooi. Achter het koor is een grote witte muur, en daarop was er nog een primeur: een beamer presentatie! Bij ieder lied was er informatie over het lied te zien, mooie plaatjes en vaak de tekst of achtergrond informatie. De presentatie was gemaakt door Jose Mol en mijnheer Arie Vreugdenhil. Ik vond het een hele leuke aanvulling. Maar... eerst het voorwoord door onze voorzitster Wil Buscop. Ze verraste iedereen door onze Letse gasten in het Lets te verwelkomen! Geen idee wat ze zei, maar de leden van het Letse koor LVkorisNL grijnsden van oor tot oor en gaven haar een hard applaus.

We begonnen het concert samen met de ongeveer twintig leden van het koor LVkorisNL. Er stonden dus bijna 80 mensen op het podium! En Gunita stond er weer voor en begeleidde ons met prachtige bewegingen. We zongen een Ave Maria, maar dit keer een canon voor twee koren!
Franz Biebl heeft dit prachtige stuk muziek geschreven en ik vind het echt heel ontroerend. Hele mooie muzikale lijnen zitten er in, en ook al lijkt het te gaan over een meisje wat een hele spannende boodschap krijgt spreekt er zoveel kracht en moed uit. Fijn om te zingen.

Daarna zingen we Wohl mir, dass ich Jesum habe van Bach. Bijna iedereen herkent het piano stuk uit dit stuk muziek wel. Nadia speelde het prachtig op de vleugel die speciaal voor dit concert gehuurd was.

Toen kwam Inguna  Švãne het podium op om met ons Dank sei Dir, Herr van Händel te zingen. Ze zag er indrukwekkend uit in een mintgroene jurk. Maar als ze haar mond open doet kun je alleen nog luisteren. Wat een prachtige stem heeft zij! Tijdens de repetitie drukte Gunita ons op het hart om als koninginnen te zingen en vooral Dankbaar te zijn, met Inguna als voorbeeld deden we enorm ons best.

Vreemd genoeg leek er af en toe een zielig hond in de zaal te zitten, en hoorden we een vreemd gepiep. Het bleek dat het pedaal van de vleugel klem zat, en Jaap Buscop dook tijdens het concert onder de vleugel om nog extra te oliën. Nadia Rutskovska, onze (onvolprezen) pianiste moest heel hard werken omdat er soms ook nog een toets bleef 'hangen'.
Maar met een stalen gezicht en vol passie deed ze dat zo, dat volgens mij bijna niemand dat door had. Wat een held!

We zongen nog Jubilate van Mozart, Verleih uns Frieden en Hör mein bitten van Bartholdy. Dat laatste weer samen met Inguna Švãne die ook dit weer zo meeslepend en prachtig zong dat ik soms bijna vergat dat ik mee moest zingen en op tijd in moest zetten.

Toen waren onze kelen droog en ging LVkorisNL verder. Zij zagen er allen prachtig uit in hun Letse klederdracht. En ze klonken minstens zo mooi. Ze zongen Letse volksliederen: Mãtei, Jo dziedãju, jo skanẽja, Kãlabadi galdiņami en Gaismas pils. Gelukkig konden wij op de achtergrond de teksten en vertalingen meelezen. Wat een rijke cultuur! En wat een passie voor hun land en geschiedenis. Ontroerend vond ik het. En ik was een beetje jaloers... 

Toen was het pauze.  En dat is leuk aan de Kruiskerk: er is een grote ruimte om naartoe te gaan om wat te drinken en te praten. Helaas hadden de leden van Vox daar niet heel veel tijd voor. Want na het klassiekere deel van het concert was het tijd voor wat luchtigers en feestelijkers. De dames hadden in de weken voor het concert hard geknutseld en we hadden allemaal een feestelijk hoedje op ons hoofd. We mochten een combinatie aan van alle Vox kleuren dus dat was een vrolijk geheel met wit, zwart, blauw en al die veertjes, kantjes, pareltjes en meer moois. Voor de mannen was er een stropdas met als afbeelding een klavier!

We begonnen met een swingend nummer:
I want to sing. Daarna zongen we twee Ierse volksliedjes: Molly Malone en The last rose of summer. Daarna kwam Thank you for the Music, wat iedereen wel kent van Abba. We hadden veel plezier en het was misschien niet allemaal even in de maat en zuiver, maar .. het was ons feestje!

Toen verraste Inguna ons allemaal met het lied Meine Lippen, sie küssen so heiss van Frans Lehár. Mijn Duitse oma was een groot fan van operettes dus dit soort liedjes ken ik wel van vroeger. Maar zoals Inguna het zong, en de hele zaal vol met ruim 300 mensen verleidde en betoverde: geweldig!

Ik weet eigenlijk niet zeker of Goof van den Berg de nestor van ons koor is, maar zo zie ik hem wel. Mijn favoriete tenor bij het koor. In ieder geval: hij had de hoofdrol (en solo) in ons volgende stuk: ein ländliche Concertprobe. Het vertelt het verhaal van een groep pachters. Hun 'baas' komt terug van huwelijksreis, en ze willen iets voor hem zingen. Maar er is geen orkest, dus neemt een van hen het op zich om de hele groep als een orkest een mooi stuk te laten zingen. Vol passie en met zijn mooie accent liet Goof ons optreden. Het eindigt als een enorm spektakel en daarna waren we MOE!

We mochten gaan zitten en met iedereen in de zaal genieten van het Letse koor. Zij zongen nog voor ons: Es bij'meita, man bij'vara, Cita tautas dziesma en Tautas acis. Weer prachtig gecomponeerde liederen. Gunita had zich ook omgekleed in haar enorm mooie Letse kostuum, dus het plaatje was heel mooi, en ook de muziek was geweldig om naar te luisteren. Ik werd weer ontroerd door de inhoud en passie in de liederen.
Wat een liefde voor hun land en cultuur! Wat fijn dat in de beamer presentatie alle teksten en vertalingen weer werden gegeven zodat het nog meer inhoud kreeg voor ons.

En dat was alweer bijna het eind van de avond! We eindigden met zijn allen met het prachtige My song, gecomponeerd door Eriks Ẽšenvalds. De prachtige tekst van Rabindranath Tagore is zo mooi. En wat fijn dat Inguna er was om de solo op zich te nemen, dat maakte het lied nog
mooier.

Na een heel lang applaus kwamen alle bloemen en bedankjes. Uiteraard onze trouwe pianiste Nadia Rutkovska, ik denk niet dat wij altijd door hebben hoe goed zij is in het omzeilen van onze foutjes en ons weer in de maat te krijgen of op de juiste toonhoogte. Gunita, zonder haar zou Vox Jubilans echt niet zo'n geweldig koor zijn en zulke mooie concerten geven. En wat wij allemaal van haar leren tijdens de repetities is uniek. Alle mensen van de organisatie, en dat zijn er veel! Degenen die de kaartjes controleerden, de versiercommissie, catering, Henk van Roijen die al jaren mooie foto's maakt voor onze website, Marianne v.d. Hoek die opnamen maakt voor de website, degenen die nog dertig extra stoelen moesten neerzetten, de vleugel moesten sjouwen en na afloop het podium weer opruimden... en zo ging het maar door.

En toen hadden een paar meisjes van het Letse koor ook nog een verrassing! Als Krelles, wat parelketting betekent, hadden zij een lied voor onze verjaardag ingestudeerd. Een heel mooi, lief liedje, voor het jarige Vox Jubilans. Het was een mooi eind.

En daarna bleef het nog lang onrustig in de kerk. Er was zoveel om over na te praten, genieten. En er werd nog gezongen onder begeleiding van een gitaar, gedronken en gegeten. Het was een echte feestelijke avond. En volgens mij hebben alle leden van Vox enorm genoten van hun verjaardag. Bedankt iedereen!

Wendy v.d. Bilt